Sihirli Kar Tanesi

bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde uzak diyarların birinde bir ülke varmış. Bu ülkede mevsimler olması gerektiği gibi geçermiş. Yazları sıcak olur, ilkbahar ve sonbaharda yağmur yağar, kışın da kar yaparmış. Ve kış mevsimi geldiğinde, ülkenin insanları kar yağmasını heyecanla beklermiş. Çünkü uzun yıllar boyunca anlatılan bir hikayeye göre, yılın ilk karı yağdığında, düşen kar tanelerinin içinden bir tanesi sihirli olurmuş ve o sihirli kar tanesi kimin üzerine düşerse, dilediği herşey gerçek olurmuş.

O ülkeye kışgeldiğinde insanlar her gün acaba bugün kar yağacak mı diye beklerken kimi geceler uykusuz kalırlarmış. Çünkü bazen yılın ilk karı gece herkes uyurken yağıyormuş. O zaman da sihirli kar tanesi bir insana değil de toprağa düşer, bu yüzden o yıl topraklar çok bereketli olurmuş, çok ürün verirmiş.

Yine böyle bir akşam insanlar yemeklerini yemiş evlerinin penceresinde beklemeye başlamış. Çünkü artık ne zaman kar yağabileceğini anlıyorlarmış. O gün sabahtan beri havada kar soğuğu varmış. Veee birden bire kar tanelerinin yavaş yavaş düşmeye başladığını görmüşler. Hemen paltolarını şapkalarını kapıp dışarıya koşmuşlar. Bütün insanlar sokaklarda bir o yana bir bu yana yürüyor, kimileri sevinçten dans ediyor, kimileri de sihirli kar tanesini kendisi kapsın diye diğerlerini kovuyor, kavga ediyormuş.

Bu ülkede, insanların yoğun yaşadığı yerin biraz uzağında minik bir barakada ailesiyle yaşayan fakir bir çocuk varmış. Bu çocuğun ne iyi kıyafetleri ne bir sağlam ayakkabısı varmış. Hiç oyuncağı yokmuş ve yiyecekleri de çok azmış. O da kar yağdığını görür görmez incecik kıyafetleriyle dışarı fırlamış. Soğuktan donarak saatlerce dışarda karın altında durmuş çünkü sihirli kar tanesini bulmayı çok istiyormuş. Eğer kar tanesini yakalayan o olursa, güzel ve sıcak bir ev, eşyalar oyuncaklar ve yemek dileyecekmiş.

Bir süre sonra kar yağışı durmuş. Bütün insanlar eve girmişler. Fakir çocuk da üzüntüyle eve girmiş çünkü hiç bir değişiklik hissetmediği için sihirli kar tanesini kaçırdığını anlamış. Bütün insanlar yeniden uykuya dalmışlar, kimseye birşey olmadığı için herhalde yine kaçırdık toprağa düştü diye düşünmüşler.

Sabah olunca fakir çocuk gözlerini açmış ama hemen tekrar kapamış. Herhalde rüya görüyorum diye düşünmüş. Çünkü sıcacık bir odada, yumuşacık yatakta yatıyormuş. Hemen kalkmış etrafına bakınmış, koşa koşa annesinin yanına gitmiş. Anne neredeyiz biz burası neresi ne oldu diye sormuş. Çünkü kocaman sıcacık ev, içinde güzel eşyalar, çeşit çeşit oyuncaklar, yiyecek doku dolaplar... çocuk gözlerine inanamıyormuş.

Annesi evindesin yavrum burası bizim evimiz ben de uyanınca çok şaşırdım ama dışarıya bak. Hala aynı yerdeyiz. Gece sihirli kar tanesi bizim evin çatısına düşmüş olmalı. Herşey ne kadar da güzel çok mutluyum demiş.

O günden sonra çocuk ve ailesi bu güzel evde hiç sıkıntı çekmeden  mutlulukla yaşamışlar ve bunu göre diğer insanlar bir sonraki sihirli kar tanesi kendilerinin olsun diye dua etmeye başlamışlar:)